Η Αλεξάνδρα είναι ψυχολόγος με εκπαίδευση στη χοροθεραπεία. Παράλληλα, με τις σπουδές της στο τμήμα Ψυχολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου Αθηνών, ολοκληρώνει τις σπουδές της στη διδασκαλία κλασικού μπαλέτου μέσω της Royal Academy of Dance. Βιώνοντας το χορό όχι απλά ως η κίνηση για την κίνηση και αναζητώντας ένα δρόμο όπου ο χορός μιλάει στα βάθη της ψυχής του ατόμου, οδηγείται στο Παρίσι, όπου γνωρίζει την αφροαμερικάνικη τεχνική χοροθεραπείας της πρωτόγονης έκφρασης. Ως βοηθός της γαλλίδας ψυχαναλύτριας France Schott-Billmann εκπαιδεύεται στην τεχνική, συμμετέχει ενεργά στο συντονισμό των εκπαιδευτικών μαθημάτων και σεμιναρίων τόσο στη Γαλλία όσο και στην Ελλάδα μέσω της Διεθνούς Ένωσης Danse, Rythme, Lien Social et Thérapie [DRLST] και κάνει την πρακτική της συντονίζοντας ομάδες χοροθεραπείας με παιδιά με ειδικές ανάγκες, με άτομα με διατροφικές διαταραχές, όπως και με άτομα που πάσχουν από τη νόσο Πάρκινσον. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, ολοκληρώνει την έρευνά της στη θεραπευτική λειτουργία της Πρωτόγονης Έκφρασης σε χορευτές κλασικού μπαλέτου, εργάζεται ως δασκάλα κλασικού μπαλέτου και παράλληλα ως συντονίστρια εβδομαδιαίων συναντήσεων, σεμιναρίων και καλλιτεχνικών δρώμενων αυτής της θεματικής. Σύντομα, όμως, το ανθρωπολογικό της ενδιαφέρον για τις ρίζες της κίνησης την οδηγεί σε ένα ταξίδι ζωής στην Αφρική. Εκεί εργάζεται ως επικεφαλής δασκάλα μπαλέτου RAD στην Academy of Dance and Art της Κένυας και σε διεθνή ιδιωτικά σχολεία του Ναϊρόμπι, όπως στα Banda School, Braeburn School και με παιδιά προσχολικής ηλικίας στο St Christopher’s School, Montessori Learning Center κ.α. Έρχεται σε επαφή με μία μεγάλη πολιτισμική κληρονομιά, ενώ εμπλουτίζεται και η εμπειρία της στον τομέα του μπαλέτου. Διδάσκει σε περισσότερους από 100 μαθητές από 2,5 ετών ως ενήλικες, τους εισάγει σε εξετάσεις της RAD με 100% επιτυχίες και συμμετέχει στην παραγωγή παραστάσεων στο Εθνικό Θέατρο του Ναϊρόμπι. Επιστρέφοντας στην Αθήνα, νιώθει την ανάγκη να δημιουργήσει ένα χώρο σε συνεργασία με τον Κενυάτη χορογράφο Sammy Gian, όπου φιλοξενεί έναν πολιτισμικό και καλλιτεχνικό διάλογο ανάμεσα στην αέρινη και πολύ δομημένη φύση του κλασικού χορού με τη γήινη και πολύ ζωντανή δυναμική της αφρικανικής κουλτούρας. Ωστόσο, η αναζήτηση και η εξέλιξη στον τομέα της ψυχολογίας, της θεραπείας, της κίνησης, του χορού και του πολιτισμού συνεχίζεται.